Ik word er LOCA LOCA van…………

Van Zondag 8 november t/m Woensdag 11 november ben ik met mijn housies (huisgenoten plus familie, carol en haar vriend en collega marieke) op trip geweest naar het dorpje LOCA LOCA aan de grens van Frans Guyana en Suriname. Eerst twee uur rijden naar Albina en dan met de korjaal (lange kleine boot) 6 a 7 uur varen midden in de jungle, om aan de waterkant in een houten hutje te verblijven. Lekker varen langs dorpjes en over één van de mooiste rivieren van Suriname. Het is daar zo mooi dat het lijkt alsof je naar een film zit te kijken. Voor Marieke (mijn collega) haar eerste echte trip, dus die was helemaal enthousiast.

In de schemering legde we aan, op een heuveltje stonden 6 kleine houten hutjes die net gebouwd waren. Ik sliep met Marieke (mijn collega) in één van de hutjes waar we nog eerst een aantal spijkers in moesten slaan om de deur dicht te houden. Toen we gesetteld waren in ons nieuwe huis, heeft onze kok Selly heerlijk voor ons gekookt. Kip met rijst (eten we hier bijna nooit :-P). Iedereen was moe, alleen Marieke en ik hebben nog even Troefcall (een soort van klaverjassen) gespeeld met onze bootsmannen en de gids Errol. Fanatiek dat die jongens waren “ en ik ga echt niet verliezen van die bakra!” dus wel! J . Als een klein kind vloog de tegenstander van tafel en kwam weer terug om een kaart op te leggen. Marieke en ik hebben er serieus over nagedacht om deze jongen (man) te adopteren. Wat een gudu!! Na een overwinning zijn we lekker gaan slapen, om de volgende dag brak uit mijn bed te rollen, je kon de planken in mijn rug nog zien zitten. Marieke had natuurlijk nergens last van, die bikkel.
Vandaag zouden we de tocht maken naar de Minavallen (lokale watervallen) alleen het ging niet door vanwege een sterfgeval in één van de dorpjes, zodat de bootsmannen niet mee konden. Dus zijn we maar gaan liggen bij een stroomversnelling. Een beetje locals zien ploeteren om met een boot de stroomversnelling op te komen, vissen, hangmathangen en zwemmen.
‘s middags zijn we uitgestapt bij het dorp LOCA LOCA, om als toerist, mensen te bekijken. In het dorp werden we achtervolgt door een groepje kinderen, die meteen je hand vast pakte en je door het dorp heen leiden. We kregen uitleg over de gebruiken van het dorp door onze gids (Errol) en we hebben gevraagd of we een aantal foto’s mochten maken, dit mocht alleen als we de foto’s op zouden sturen naar het dorp (dat hebben we dan ook bij thuiskomst gedaan). Verder hebben we een aantal gebruiken gezien en hoe je bv. Cassavesoep maakt. In de avond kwamen we weer in ons houten huisje aan en hebben we lekker gegeten en heb ik nog even gediscuseerd met Errol over de verschillen in de Nederlandse en Surinaamse cultuur. Ik ben van bed gewisseld met Marieke, haar matras bleek 2 keer zo dik te zijn, en heb heerlijk geslapen.

Op Dinsdag gingen we de tocht maken naar de Minavallen. Eerst een twee uur varen en duwen, en dan drie uur wandelen naar de val. Onderweg kaaimannen, kikkers, vogels en apen gespot en bij de waterval heerlijk gezwommen in het ijskoude watra (water). Daarna weer de zelfde weg terug (vergeleken de tocht bij Brownsberg was dit niets). Lekker gegeten en daarna heb ik zoukles gegeven aan de bootsmannen en Errol, want op de laatste avond moet je natuurlijk wel een feestje bouwen met muziek (ik had cd‘s meegenomen), ook al zit je midden in de jungle.

Woensdag was onze laatste dag en we moesten onze spullen weer inpakken om naar huis te gaan. Marieke en ik wilde per ongelijk expres de boot missen om zeker nog een week te blijven, maar ze hadden ons toch de boot ingeloodst. Op de terugweg zijn we nog langs een dorpje geweest in Frans Guyana “ APATOE”, heel anders dan Suriname, veel moderner, luxer, rijker en de mensen praten Frans. Mijn frans is echt diep weggezakt! Erg leuk om de verschillen te zien. Na 6 uur varen en drie uur met de auto waren we weer terug in de drukke bewoonde wereld. In Loca loca zit je tijdelijk in een droom wereld en terug gekeerd in Paramaribo wordt je wakker.