Niet rusten, maar werken

Ik ben nu al vier weken bezig met mijn stage. Op Maandag t/m Donderdag van 7.00 tot 15.00 loop ik stage bij de Politie en Justitie, afdeling Justitiële kinderbescherming (JKB). Dat betekend om 6 uur op, onder de koude douche en om 3 uur door de hitte terug naar huis fietsen. Het betekend ook dat ik nog een uur de tijd heb om te shoppen voor nieuwe kleren voor het werk, want ik moet zelfs met deze hitte een lange nette broek, een lange/driekwart shirt en dichte schoenen aan. Gelukkig is er Erco op het hoofdkantoor.
Ik zal even beschrijven waar ik werk. Ik werk op de Gonggrijpstraat op 5 minuten fietsafstand van mijn huis. Het is een groot oud houte gebouw, niet zo’n modern gebouw wat we in NL hebben, een soort Wild West idee, waar cowboys vroeger woonden. :) Ik ben werkzaam op de derde verdieping.

Mijn taken binnen J.K.B zijn:
- Het uitdragen en uitvoeren van het jeugdbeleid welke het Ministerie voorstaat.
- Het adviseren van het Openbaar Ministerie (O.M.) en de Rechterlijke Macht met betrekking tot de maatregel en/of de begeleiding die een jeugdige behoeft;
- Het uitbrengen van voorlichtingsrapporten aan het Openbaar Ministerie, die Rechtelijke Macht en andere instanties;
- Het identificeren en helpen oplossen van problemen waarmee de jeugdige delinquenten te maken hebben;
- Het leggen van contacten en samenwerken met andere instanties ten behoeve van het welzijn van de jeugdige delinquent;
- Het begeleiden van de jeugdige delinquent.
- Het bezoeken van het Jeugd Cellenhuis, met als doel het begeleiden van de jeugdigen;
- Het behouden van spreekuur voor de ouders, de jeugdige delinquenten en zij die doorvoor in aanmerking komen;
- Het begeleiden en adviseren van ouders, voogden en verzorgers in het resocialisatie proces van hun kind, welke het terugval van deze jeugdige moet voorkomen.

Nouja deze taken had ik niet de eerste weken….. want eerste twee week heb ik van 7.00 t/m 15.00 mij ingelezen in de problematieke van de jongeren in Suriname, de economische stand, voedselvoorzieningen, onderwijs, juridische kaders, gezondheidzorg, huisvesting, kindermishandeling, verwaarlozing, kinderarbeid, tienerzwangerschappen, jeugdcriminaliteit etc. Heel interessant en ik hou van lezen, maar ik ben niet echt een type die 4 dagen in de week stil kan zitten. Op een gegeven moment had ik zelfs moeite om mijn ogen open te houden. Uiteindelijk mochten ik samen met twee andere studentes ‘Marieke en Stephania” mee naar het huis van bewaring voor jeugdige(n) “Opa Doeli”. Mijn begeleidster hield daar een intake gesprek met de jongeren en daarna was het onze beurt. Dat zijn ze dus, de jongeren, hier was ik twee weken lang voor aan het lezen. Nu kan ik eindelijk echt aan het werk!

Tot nu toe heb ik 7 schatten van pupillen onder mijn hoeden en ben ik twee keer op huisbezoek geweest om informatie in te winnen voor het voorlichtingsrapport. De jongeren wonen in verschillende huizen, sommige in houten huisjes en andere van steen. Soms kom je een gezin tegen die met z’n tienen in een houten hutje wonen met 3 kamertjes. De douche en de wc zijn dan op het erf en als je hun naar de hoeveelheid van hun salaris vraagt, dan is het schokkend om te horen dat ze nog minder dan 150 euro per maand verdienen en als je dan kijkt naar de hoeveelheid geld die ik hier uit geef in een maand…… een beetje beschamend. En dan is het gek dat sommige jongeren gaan stelen?!

Maarja mijn stage wordt steeds leuker, want ik begin nu echt mijn draai te vinden binnen de J.K.B. en het contact met de jongeren wordt ook steeds beter.

Ps. Ik mis de kinderen van Jeugdformaat (mijn oude stage/werk in Nederland) wel hoor.. en als familie Mc Erlean en Slingerland mijn blog lezen, dan wil ik ze allemaal een hele dikke knuffel geven uit Suriname.