Brownsberg

Na de dagtrip naar white beach heb ik de smaak te pakken als het gaat om tripjes. In de tijd dat ik in Suriname ben, wil ik zoveel mogelijk van het land zien en mijn huisgenoten zijn het met mij eens. Dus hebben mijn huisgenoten, ik en twee andere meiden de eerste tweedaagse trip geboekt naar Brownsberg.

De Brownsberg is een berg in de jungle op zo’n 2,5 uur rijden van Paramaribo. Met een bus gaan wij 13.5 kilometer omhoog over een hobbelig zandpad, waar de bus net op past en waar je liever geen tegenliggers wil tegen komen. Op de top komen we aan bij onze Pinahut, dit is een open hut met een keukentje, een tafel en balken om je hangmat aan op te hangen. Naast onze hut heb je heel mooi uitzicht over het stuwmeer en de jungle. Ik zou naar beneden willen rennen om een duik in het heerlijk water n nemen, maar helaas gaan we dit weekend niet naar het stuwmeer, maar naar drie watervallen, die mooi maar niet al te groot zijn, want er is op dit moment weinig water in de bergen vanwege de droge tijd. Toch konden we na een middag wandelen een heerlijk douche nemen onder een straaltje van de waterval. Onderweg naar de watervallen worden bijgeschoold over de verschillende bomen en we komen een paar apen, vogels en konijnen tegen. Onze reisgids Patrick is niet alleen een goede gids, maar ook een geweldige kok, dus die heeft na elke wandeling een heerlijk Surinaams gerecht voor ons gemaakt. ‘s avonds hebben we de opzichter van Brownsberg verslagen met troefkaarten en zijn we heerlijk gaan slapen in onze nieuwe hangmatten. Ik blijk kampioen hangmat hanger te zijn en heb de hele nacht heerlijk maar kort geslapen in mijn hangmatje. Om 6 uur werden we wakker gemaakt. ………( denk je uit te kunnen slapen in je weekenden) … maarja de zonsopgang bekijken was het zeker waard. (zie. Pic). Toen de zon op was, kregen we een English Breakfast voorgeschoteld. (hij kan ook ontbijtjes maken J) en hebben we nog een waterval bezocht. Deze keer hebben we een sprint gemaakt naar beneden, want we werden achtervolgt door steekvliegen. Gelukkig lieten ze ons op de terugweg met rust, want ik had geen zin om ook nog een sprintje te trekken terug de berg op. Terug bij de hut, gingen we weer terug met de bus naar de drukke, maar niet al te drukke Paramaribo om weer aan een werkweek te beginnen.