Mandje

Even terug in de tijd………. Om Suriname los te laten en verder te gaan met mijn leven in Nederland wil ik toch even na lange tijd beschrijven hoe mijn ervaringen waren.
Laten we beginnen met kerst.

Marieke en ik wilde niet met kerst thuis met gebrek aan kerstgevoel dus zijn we toen met een groep van tien mensen voor vier dagen naar boven Suriname gebied gereisd. Onze reisleider Sander (ook een stagiair)had de trip zelfstandig georganiseerd. Dus op eerste kerst dag vertrokken we met de locale bus 4 uur rijden naar Atjoni om in de haven een boot te pakken naar Menimi. Na ander half uur varen kwamen we aan in Menimi, waar we hartelijk welkom werden geheten door Mandje (eigenaar van het ressort), een onwijs leuke man en zijn kinderen. Mandje heeft 23 kinderen van ongeveer tien tot twaalf vrouwen, sanggggggggg! Zo veel! Zijn kinderen en vrouwen wonen in dorpjes in de buurt, op dit moment verblijven ongeveer 8 van zijn kinderen bij hem op het ressort.

Mandje heeft samen met zijn kinderen het ressort opgebouwd. Het lijkt net op wonderland van peterpan. De kinderen helpen met koken, het land bewerken, schoon maken, maar tussen door spelen, zwemmen en lachen ze. Het ressort van Mandje is gelegen aan de rivier, het heeft allemaal kleine gekleurde hutjes en er is rust! Het enige wat je hoort zijn vogels, de kinderen en de stroomversnellingen (soela‘s). Wij waren dan als enige groep en een stel in het ressort en werden opgenomen in de familie van Mandje.

De eerste nacht hebben we in één van de hutjes geslapen, maar de dagen erna heb ik heerlijk geslapen in mijn hangmat naast de rivier. Ik hou echt van mijn hangmat en zit er sterk over na te denken om mijn bed weg te gooien en een hangmat op te hangen.

De volgende dag hebben we een boswandeling gemaakt en hebben we door de lucht geslingerd aan een boswortel. De kinderen van Mandje klimmen zijn net aapjes en klimmen zo in een liaan, terwijl ik grootste moeite moest doen om überhaupt aan een liaan te blijven hangen. Ik kan jullie eerlijk zeggen het is me gelukt om zeker één keer heen en weer te slingeren op vol speed.

De andere dagen zijn we dorpjes gaan bezoeken en zijn met de boot langs een grote soela gevaren. Hier hebben we lekker gezwommen en een natuurlijke massage gekregen. Heerlijk! Maar voor mij de mooiste ervaring was, je kan het bijna al raden, het dansen! In traditionele Saramacaanse kleding hebben we met de kinderen en Mandje gedanst!! Ook Urvin de achttien jarige zoon heeft ons les gegeven, waarop ik hem weer salsa heb geleerd. Echt heel mooi om te zien hoe die kinderen dansen.

Het is zo bijzonder om te bedenken dat je met kerst in de dertig graden zon ligt!!! Bij zonsondergang in de rivier baden, het is als een droom. De gastvrijheid, het familiegevoel, het dansen, de kinderen en Mandje, ik had koud maar een warm kerstgevoel.