Oud op Nieuw

Het is niet voor niets dat oud op nieuw in Suriname één van top events van de wereld is. Hier begint het feest niet op de 31ste om twaalf uur, maar vanaf kerst is de lucht vol van vuurwerk en kan je dansen op elke hoek van de straat. Natuurlijk heb ik alleen maar gewerkt en doe ik niet aan feesten………Oké oké ik jok! Ik heb het wel rustig aangedaan, maar was toch aanwezig op minimaal twee straatfeesten. In de straat van Opa Doeli hadden mijn collega’s van politie en justitie een feestje georganiseerd en samen met een aantal van de creoolse dames van mijn werk heb ik heerlijk gedanst op Surimusic. De volgende dag wist heel de afdeling dat ik kon schudden als een Sranang Uma (Surinaamse vrouw).
Ja ja en ze dachten dat Bakra’s niet konden dansen, helemaal fout natuurlijk.
Op de 30ste ben ik nog even gaan dansen op poco- poco, met de mensen van de kersttrip, Heerlijk!'S ochtends op oudjari nog even naar de jongens in Opa Doeli en toen om kwart over 11 weg, zodat ik gelukkig nog op tijd kon zijn bij de Pagara (een rits van bombels (ratelband) in de Domineestraat ). Om twaalf uur start het feest door dat elke winkel in het centrum op straat ratelbanden afsteekt, heel Suriname is dan aanwezig, behalve Marieke en ik, want mijn collega moest zonodig om half 12 eten halen bij de naskip! Natuurlijk veel belangrijker! Boi, ik kon haar wel schieten! Dus dat…………. Uiteindelijk waren Marieke, Stephania en ik om half 2 in de stad en heeft Damaru (je weet wel die jongen met een tuintje in zijn hart) mijn dag helemaal goed gemaakt. Swingen op Damaru op straat in de zon met het gehele volk van Suriname is toch een top oudjaar! Nederland is er niets bij.
Na drie uurtjes in de stad te hebben gedanst, hebben even een power nap gehouden van drie uur om vervolgens door te feesten bij t‘Vat. Marieke en ik waren samen met onze buurjongens Lorenzo en Mitchel heerlijk aan het dansen op Aptijt (nee geen boeke boeke). Om 23.00 gingen we oliebollen halen en zijn we bij onze buren de jaarwisseling gaan vieren. Het is heel gek want door al dat vuurwerk weet je eigenlijk niet wanneer het precies 12 uur is. Bij Marieke was het vijf voor en bij mij vijf over. Toen even de Hindoestaanse buren groeten en weer terug naar de stad. Naar Zus en Zo, een Nederlandse bar en tevens een ontmoetingsplek voor Bakra’s. We hebben iedereen een gelukkig nieuw jaar gewenst en toen de Capoeira groep een dance battle ging houden, kon mijn oud op nieuw niet beter. Dus ik weet wel waar ik ben volgend jaar!